Boombladeren herkennen tijdens wandeling in Buytenhout
Welkom in de wereld van Buytenhout, een idyllisch natuurgebied vlak bij Delft. Deze groenstrook, gelegen tussen stedelijk gebied, biedt een oase van rust en prachtige landschappen voor wandelliefhebbers. Ontsnap aan de dagelijkse drukte en wandel je hoofd leeg tussen de bossen, het krekengebied en uitgestrekte velden. In dit artikel loopt Prisca Visser een wandelroute en heeft ze een zoekplaatje gemaakt van boombladeren die ze tegenkwam.
Het is een perfecte dag voor een lange wandeling. De hemel is bezaaid met wolkenflarden die snel voorbijrazen, af en toe valt er een stortbui uit. Het zonnetje doet zijn best om door de wolken heen te piepen. Ik ben van plan om vandaag een route te lopen die begint bij station Delft, en ik kan niet wachten om te genieten van de prachtige natuur en de frisse buitenlucht.
Wandelen door Delft.
Meteen bij het verlaten van het station hou ik links aan en volg ik de Westvest parallel aan de trambaan richting de Waterslootsebrug. Bij een spar op de hoek sla ik rechtsaf de Binnenwatersloot op. Hoewel mijn wandelroute officieel begint bij de volgende afslag, volg ik in eerste instantie Google Maps om mijn weg te vinden. Vlak voor de Mauriciusbrug vond ik routenummer 15 aan een paal, en vanaf dat punt kan ik de bordjes gaan volgen. De drukte van het stadsverkeer en fietsers om me heen zorgen ervoor dat ik goed moet opletten.
De wandeling leidt me verder door de schilderachtige binnenstad van Delft, met zijn smalle, knusse straatjes. Ik passeer de imposante Grote Kerk en besluit om op de terugweg over de Markt te lopen. Na het passeren van paaltje 43 loop ik onder een viaduct door en bevind ik mij plotseling midden in de natuur. Het feit dat je zo snel van de stad naar de rust van het groen kon gaan, verbaast me. Terwijl ik verder loop, geniet ik van de rust en stilte om me heen. De stadsgeluiden vervagen en maakten plaats voor het gezang van fluitende vogels en het ruisen van de bomen.
De stad uit, de weilanden in.
Na het verlaten van de stad wandel ik langs de Stadsboerderij, hier is een grote parkeerplaats, die je als alternatieve startlocatie kunt gebruiken als je met de auto wilt komen. Ik volg de wandelknooppunten nauwgezet en geniet van de prachtige omgeving en de frisse lucht. De route leidt me verder langs sloten en door groene weilanden. Af en toe kom ik andere wandelaars tegen, die vriendelijk groeten voordat we onze eigen weg vervolgen.
Bij knooppunt 25 stap ik door een houten klaphek het weiland in. Het smalle, ietwat drassige pad is goed begaanbaar, en ik heb hier een prachtig weids uitzicht. Ik kom rustig grazende koeien tegen en vlak bij ontdek ik een haas in het gras, plat tegen de grond gedrukt, wachtend tot ik voorbij ben. De wind heeft hier vrij spel en ruist door de riethalmen langs de sloot.
Al snel doemen er prachtige oude woningen op, die samen een erf vormen. Het smalle pad veranderd in een weg die langs deze huizen loopt. Ik vervolg mijn route en sta even later voor een drukke weg die ik moet oversteken, de Noordeindseweg. Aan de overkant wandel ik het Bieslandse Bos in. Dit bos, oorspronkelijk aangelegd voor houtproductie in de jaren 80, is nu een geliefd recreatiegebied. Het Bieslandse Bos dankt zijn naam aan de vele biezen die er groeiden.
Langs de kreken.
Onder het bladerdak van de bomen vervolgd ik mijn weg, tot het gebladerte plotseling opzij wijkt en een schitterend panorama zich voor me uitstrekt. Het krekengebied baadt in het warme zonlicht, waardoor de struiken in vuur en vlam lijken te staan. Op een hek zit een majestueuze reiger, terwijl enkele eenden drukte maken in een kreek. Boven mijn hoofd hamert een specht er lustig op los, terwijl aan mijn voeten een paar inktzwammen hun hoeden boven het gras uitsteken, als nieuwsgierige toeschouwers van dit prachtige schouwspel. Dit moment voelt als een welverdiende pauze, een moment van rust midden in de pracht van de natuur.
Het pad door het krekengebied is voor mij het hoogtepunt van de hele wandeling. Overal liggen prachtige herfstbladeren die ik niet kan weerstaan om op de foto te zetten. Onderweg vraag ik mijzelf af van welke bomen deze bladeren afkomstig zijn, en ik ben benieuwd of jij ze allemaal kunt benoemen. De antwoorden vind je onderaan het artikel! Zodra ik het bos uitloop, bereik ik routenummer 85, waar de wandeling naar links afbuigt. Hier heb ik de keuze: het fietspad volgen of aan de overkant van de brug het rustige wandelpad door het gras nemen. Ik kies voor het laatste en steek het bruggetje over.
Rivierkreeften en polderzicht.
Terwijl ik rustig verder wandel, mijn blik gericht op de grond voor me, valt mijn oog plotseling op iets roods dat verscholen ligt in het gras. Nieuwsgierig buk ik en raap het op. Het blijkt een leeg schild van een rivierkreeft te zijn. Het is lastig te zeggen welke soort het is, maar mijn vermoeden gaat uit van de Rode Amerikaanse rivierkreeft. Deze rivierkreeften zijn invasief en richten flinke schade aan in de sloten. Gelukkig kan deze geen kwaad meer aanrichten, want hij was al opgepeuzeld door een reiger of ander groot dier.
Omgewaaide bomen in het Bieslandse Bos.
Terwijl ik verder loop, geniet ik van het uitzicht op de Bieslandse polder. Vanaf mijn verhoogde positie kan ik goed zien hoe laag de polder eigenlijk ligt, een gevolg van het turf steken in vroegere tijden. Bij paaltje 98 steek ik over en wandel ik een bosrijk gebied in. Onderweg passeer ik het Amfitheater, een fijne plek om even te pauzeren. Een eindje verderop versperd een grote boom het pad. Dat krijg je met de fikse herfststormen van de afgelopen tijd. Gelukkig is Staatsbosbeheer al druk bezig om de paden weer vrij te maken. Na een kleine klim kan ik mijn route vervolgen. Sneller dan verwacht bevind ik mij weer in Delft. Zoals ik had bedacht, maak ik een kleine omweg over de Markt. De zon stond laag aan de horizon en geeft een gouden gloed over de imposante Grote Kerk. Het station was vlak bij en toen ik het perron op stapte, zag ik de trein al aan komen rijden.
Wil je deze route ook wandelen? Ik volgde deze wandelknooppunten:
15. Hartje Delft, net voor de Mauriciusbrug.
43. Na de Koepoortbrug sla je rechtsaf om vervolgens links te gaan, de Bieslandsekade op. Deze gaat onder het viaduct door, langs de Stadsboerderij.
34. Rechtsaf lans het Arboretum.
25. Klaphek door, weiland in. Alsmaar rechtdoor, langs de huisjes, weg oversteken, het krekengebied door.
85. Brug oversteken en linksaf. Als het gras te nat is kun je voor de brug blijven en over het fietspad lopen.
18. Passeer je zonder af te wijken.
98. Linksaf, brug over en direct passeer je 84. Je gaat rechtdoor een smal pad op, door een houten klaphek. Direct na het hek sla je linksaf. Het eerste pad rechts nemen. Pad verder vervolgen, aan het einde rechts.
49. Linksaf een lang pad op. Aan het einde even opletten, je gaat rechts oever de Noordeindseweg en steekt de brug over de Tweemolentjesvaart over. Nu loop je over een fietspad met aan 2 kanten water.
53. Bij de eerstvolgende witte brug sla je weer linksaf, terug het bos in.
Pad vervolgen en je komt vanzelf uit bij 34. Vanaf hier loop je de route terug Delft in via de nummers 43 en 15.
Alternatieve route als je met de auto komt. Parkeer bij de Schaapskooi en start met nummer 34. De lengte van deze wandeling is 7,4 km.
Wil je 1 van beide routes verlengen met 1,8 km? Dan kan dat gemakkelijk door er een rondje om de Dobbeplas aan toe te voegen. Na nr. 85 sla je bij nr. 18 rechtsaf en volg je vervolgens 83 en 44 tot je weer bij 98 uitkomt.