Wandelen door het Winterwonderland

Het is een prachtige winterdag als ik aan kom bij de parkeerplaats aan de Korftlaan. Een wandeling door de Bieslandse polders en het Krekengebied is het plan voor vandaag.

Er ligt nog wat sneeuw en de sloten zijn bedekt met een ijslaag. De wind is snijdend koud, maar terwijl ik mijn sjaal wat hoger optrek breekt het zonnetje breekt al door de ochtendnevel heen.

Takkenrillen.

De eerste kilometers voeren over een onverhard pad door de weilanden van de Bieslandse Bovenpolder. De verse sneeuw knerpt onder mijn laarzen. Bij het klaphekje raak in gesprek met een andere vroege wandelaar. Ze loopt dit rondje vaker, heerlijk even het hoofd leeg maken. Al wijzend naar een takkenhaag zegt ze: “Zag je het winterkoninkje? Die woont hier, ik zie hem iedere keer. Die takkenril is speciaal aangelegd voor beschutting van de dieren.” Na wat gekletst te hebben nemen we afscheid en vervolgen allebei onze route. Algauw bereik ik de boerenerven en passeer ik de Noordeindseweg. Deze weg kun je zien als de scheiding tussen de Bieslandse Bovenpolder en de Polder van Biesland.

Landschappen van goud.

Een eindje verderop zit Café du Midi, maar ik vind het nog te vroeg voor een lunch. Ik besluit op de terugweg langs te wandelen en loop het Krekengebied in. Wat mij hier opvalt, is de rust terwijl we zo dicht bij de bewoonde wereld zijn. Een groepje koperwieken scharrelt onder de bomen. Ze zoeken wormen en zaden voordat ze verder trekken naar hun broedgebied in Scandinavië. Omdat het hier beschutter is dan de open weilanden ligt er nog een flinke laag sneeuw. De landschappen zijn adembenemend, het zonnetje zet het ijs en riet in een gouden gloed. Het krekengebied is nog niet zo oud. Halverwege de jaren tachtig zijn er waterpartijen gegraven en bomen geplant die het goed doen in waterrijk gebied. Door deze aanpak is het Krekengebied veranderd in een vogelrijk stuk natuur.

Wie was Jan Dionysius Viruly?

Met een boog wandel ik uit het krekengebied, het Virulypad op. Deze loop ik helemaal uit tot ik weer terug ben op de Noordeindseweg. Het Virulypad is vernoemd naar Jan Dionysius Viruly. Na het uitvenen van de Bieslandse polder aan het begin van de 19e eeuw ontstond er een grote veenplas. Deze werd eigendom van Jan, een rijk man die de plas droog legde en er een polder van maakte. Tientallen jaren werd een deel van de plas in ere hersteld, de huidige Grote Plas in het Delftse Hout. Onderweg heb ik goed uitzicht op de Polder van Biesland met in het midden Hoeve Biesland. In de zomermaanden worden deze weilanden begraasd door hun koeien, nu is het te nat en koud, ze staan lekker warm binnen in de stal.

Café du Midi.

Er klinkt een gezellig geroezemoes als ik over de drempel stap van Café du Midi. Alle tafeltjes zijn bezet, ik mag wachten als ik dat wil. Maar buiten in het zonnetje op het terras is het net zo lekker! Er liggen warme dekens klaar en de koffie wordt heet geserveerd. Kort daarop volgt een bord met kroketten en twee dikke plakken granenbrood. De kroketten zijn afkomstig van Hoeve Biesland en gaan er wel in na deze wandeling. Een brutaal roodborstje heeft het voorzien op mijn brood. Absoluut niet schuw landt hij op mijn bord en doet verwoede poging om er wat vanaf te pikken. Na hem wat graantjes toegeschoven te hebben gaat hij verder bedelen bij de buren die een heerlijk stuk appeltaart voor hun neus hebben staan. Dit café ligt op de helft van de route, maar je komt er ook aan het einde langs. De ideale plek voor een winterse lunch of borrel!

Vogels spotten.

Na de lunch wandel ik terug richting de Korftlaan. Ik zie een vogelkijkhut staan en kan het niet laten om een kijkje te nemen. De hut heeft uitzicht op de Vogelplas. In de zomermaanden zie je hier veel lepelaars en ooievaars foerageren. Nu maak ik kans op de ijsvogel en wellicht wat wintertalingen. Doordat het water voor een groot deel dichtgevroren is zijn er weinig vogels te bekennen. Wel komt er een reiger dicht langs lopen. Ook een schitterende vogel om te zien! Te koud om lang stil te blijven staan dus ik vervolg mijn route langs de Bieslandse Bovenmolen. Vanaf hier zie je goed dat de
Bieslandse Bovenpolder een stuk hoger ligt dan de Polder van Biesland! Je kunt kiezen of
je de Korftlaan helemaal uit loopt of nog een klein ommetje maakt langs de Grote Plas. Ik
ga voor het laatste en ben al snel terug op de parkeerplaats.

Het werd een route van 7 kilometer met veel afwisseling in landschap. Ook deze wandeling maken?
  • Start vanaf de parkeerplaats aan de Korftlaan. (knooppunt 34)
  • Ga het Heempad in, na de bocht kun je een klaphek door een pad in door de weilanden. (knooppunt 25)
  • Na de boerenerven steek je de Noordeindseweg over, langs een parkeerplaats het Krekengebied in richting knooppunt 85.
  • Eenmaal door dit stukje natuur gelopen te hebben kom je uit op het Virulypad. Hier ben ik links gegaan en na een tiental meters weer langs, hetzelfde pad volgend met de weilanden aan je rechterhand.
  • Terug bij de Noordeindseweg kan je lunchen bij Café du Midi. De vogelkijkhut vind je als je richting de Bieslandse Bovenmolen loopt.
  • Terug richting de parkeerplaats kan door de Korftlaan uit te lopen of door nog een ommetje te maken langs de Grote Plas.
Tips en bereikbaarheid:
  • Kom je met het openbaar vervoer? Vanaf station Delft is het 2 kilometer lopen naar de parkeerplaats, je wandelt door de historische binnenstad wat echt een toevoeging is aan de route. Totaal wordt de wandeling dan 11 km.
  • Bus 63 rijdt ieder kwartier naar het station vanaf de parkeerplaats.
  • Lunchen kun je net als Prisca bij Cafe Du Midi!

 

TEKST & FOTOGRAFIE PRISCA VISSER